میثاق جوانان

از در خانه که چوبی است و دو کوبه فلزی به شکل دست مشت شده روی آن دیده می شود،می گذریم تا بعد از عبور از دالانی نه چندان طولانی به حیاتی برسیم که غرق بوی گل های مخمدی است شاید بپرسی این جا خانه کیست؟

همین پرسش را با پدرم در میان گذاشتم و شنیدم این جا خانه مردی مهربان است که در زمان خودش بزرگترین عالم دینی بوده است؛ البته حالا این جا را به مرکزی فرهنگی تبدیل کرده اند تا یاد او زنده بماند ، هم او که پدرم می گوید: « لباس گران قیمتی را که برایش فرستاده بودند با پنجاه دست لباس عادی عوض کرد تا شاگردانش هم نونوا شوند.»مجله خانه خوبان،شماره75و74،فروردین 94.

با خود بیاندیشم همین یک کار کافی است که بدانیم او چگونه انسانی بوده است.