فقر معنوی (جلسه ششم)
امام حسن (علیه السلام): عجب است از کسانی که درباره مأکولات و خوردنی های خود فکر می کنند اما درباره معقولات و یاد گرفتنی های خود هیچ گونه زحمتِ اندیشه ای به خود راه نمی دهند .
امام حسن (علیه السلام): عجب است از کسانی که درباره مأکولات و خوردنی های خود فکر می کنند اما درباره معقولات و یاد گرفتنی های خود هیچ گونه زحمتِ اندیشه ای به خود راه نمی دهند .
قرآن کریم می فرماید:
ای صاحبان ایمان و دل های بیدار، تقوا داشته باشید و مراقب خویش باشید که چه پیش می فرستید . باز هم تقوای الهی داشته باشید و بدانید که خدا از همه کارهای شما آگاه است.«سوره حشر،آیه18»
این آیه کریمه دستور مراقبت از خویشتن است اعمال ما به منزله کالا و متاعی است که از پیش فرستاده می شود و ما بعداً به آن ها ملحق می شویم ،معمولا انسان کمتر توجه دارد که متاع سعادت جز عمل چیزی نیست و چون به این اصل توجهی ندارد خیلی عمل خود را ساده می گیرد ، در صورتی که اگر ایمان به آخرت داشته باشیم باید بدانیم که آخرت صرفاَ خانه عمل است ، خشت و گل و در و دیوار و سقف و ساختمان آن خانه جز عمل چیزی نیست . شاید کسی فکر کند که محاسبه نفس کار ریاضت کشان و اربابان سیر و سلوک است اما این تفکر غلطی است چرا که خود قرآن کریم و همچنین اولیای دین این دستور را مختص گروهی معین نکرده اند و همه اهل ایمان را مورد خطاب قرار داده است یعنی اگر کسی ایمان دارد به حساب و کتابی در جهان و به اینکه عمل گم نمی شود ، باید محاسبه نفس داشته باشد. مجموعه آثار شهید مطهری،ج22،ص114.
امام علی (ع) می فرمایند:از نفس خود حساب بکشید قبل از آنکه از نفس شما حساب بکشند.نهج البلاغه،خطبه88
همه ما انسان ها با توجه به شلوغی ها و اضطراب های دنیای پیشرفته امروزخواهان رسیدن به آرامش روحی و روانی هستیم و برایمان سوال است که راه واقعی رسیدن به آرامش چیست؟ درسالهاي اخير كوشش هاي زيادي در زمينه روان درماني افرادي كه دچار بيماري هاي رواني و اضطراب هاي شخصيتي و عدم تعادل آن هستند، انجام شده است و در اين زمينه روش هاي مختلفي براي روان درماني پديد آمده است كه هيچ كدام موفقيت مورد انتظار را در ازميان بردن يا پيشگيري ازبيماري هاي رواني كسب نكرده است. اما قرآن معجزه بزرگ پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) برخی روش های صحیح رسیدن به آرامش را به ما می گوید: 1- ايمان:که عبارت است از باور وتصديق قلب به خدا ورسولش،آنچنان باور وتصديقي كه هيچگونه شك و ترديدي بر آن وارد نشود.2-توكّل:یعنی واگذاری همه امور به خداوند متعال3- تقوي وپرهيزگاري: تقوي يك نيروي كنترل دروني است كه انسان را در برابر طغيان شهوات حفظ مي كند ودرواقع نقش ترمز نيرومندي را دارد كه ماشين وجود انسان را در پرتگاهها حفظ واز تند رويهاي خطرناك، باز مي دارد. 4-انس با قرآن: قرآن كه خود يك نسخة شفا بخش براي همة دردها مي باشد، خود را به عنوان يك عامل جهت تسكين قلبها ومحكم كردن دل وآرام بخش معرفي مي كند. وهر كس با اين نسخة الهي انس بيشتري داشته باشد وبر خواندن آن مداومت داشته باشد احساس اطمينان وآرامش بيشتري بر وجودش حاكم مي شود. و …
1- فعالیت های ورزشی
2- کلاس حفظ و مفاهیم قرآن
3-جلسات حاج آقا احمدی
4- برگزاری جشن ولادت کریمه اهل بیت (سلام الله علیها)
زبان یکی از بزرگترین نعمت های الهی است که مردم به کمک آن با یکدیگر ارتباط فکری برقرار می کنند و ایجاد تفاهم و انتقال مفاهیم از طریق زبان صورت می گیرد. در یک جمله زبان ملاک ارزش و معرف شخصیت انسان و ترازوی عقل اوست.
خداوند در قرآن کریم به این نعمت بزرگ اشاره کرده است:«الرَّحْمنُ عَلَّمَ الْقُرْآنَ خلق الانسان عَلَّمَهُ الْبَیانَ»سوره الرحمن،آیات 1-2.
امام علی (علیه السلام) می فرمایند : مۆمنان کسانی هستند که صحبت کردنشان خلاف رضای حق نیست .
در صدر اسلام آن قدر پیامبر گرامی(صلی الله علیه وآله و سلم) توصیه به حفظ زبان کرده بودند که بعضی صحابه زیر زبان خود ریگ می گذاشتند تا هنگام سخن گفتن به مشکل بیفتند و در مورد صحبت کردن و سخنان شان فکر کنند.
ما بنده هستیم و باید ابزار و نعمت های خدا را در راهی که مورد رضای خداوند است به کار گیریم، نه آن که آن را خلاف رضای خدایی یا در جایی دیگر به کار گیریم که این ناشکری نعمت است.
امام باقر(علیه السلام) می فرمایند : زبان تو کلید هر کار خیر و کلید هر کار شر است، لکن آن را زندان کن و آن جایی که به دردت می خورد و سبب نجات تو است بازش کن و در غیر آن در زندان نگه اش دار؛ بسیاری از معصیت ها احتیاج به خرج کردن و مقدمات دیگر دارد و همه جا ممکن نیست اما گناهان زبان در همه جا و بدون هیچ خرجی انجام شدنی است لکن تنها احتیاج به شنونده دارد.
حسن خلق دو معنا دارد: معنای عام ومعنای خاص.حسن خلق به معنای عام عبارت است از مجموعه خصلت های پسندیده ای که لازم است انسان روح خود را به آنها بیاراید.
حسن خلق به معنای خاص عبارت است از خوشرویی، خوشرفتاری، حسن معاشرت و برخورد پسندیده با دیگران.دین مقدس اسلام، همواره پیروان خود را به نرمخویی و ملایمت در رفتار با دیگران دعوت می کند و آنان را از درشتی و تندخویی باز می دارد. حسن خلق و گشاده رویی از بارزترین صفاتی است که در معاشرت های اجتماعی باعث نفوذ محبت شده و در تأثیر سخن اثری شگفت انگیز دارد. به همین جهت خدای مهربان، پیامبران و سفیران خود را انسان هایی عطوف و نرمخو قرار داد تا بهتر بتوانند در مردم اثر گذارند و آنان را به سوی خود جذب نمایند. این مردان بزرگ برای تحقّق بخشیدن به اهداف الهی خود، با برخورداری از حسن خلق و شرح صدر، چنان با ملایمت و گشاده رویی با مردم رو به رو می شدند که نه تنها هر انسان حقیقت جویی را به آسانی شیفته خود می ساختند و او را از زلال هدایت سیراب می کردند، بلکه گاهی دشمنان را نیز شرمنده و منقلب می کردند. خداوند خطاب به پیامبر مهربانی می فرمایند:«فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللهِ لِنْتَ لَهُمْ وَلَو کُنْتَ فَظّاً غَلیظَ الْقَلْبِ لانْفَضوُا مِنْ حَولِکَ» (آل عمران؛159)در پرتو رحمت و لطف خدا با آنان مهربان و نرمخو شده ای و اگر خشن و سنگدل بودی، از گردت پراکنده می شدند.حسن خلق دارای آثار و فواید فراوانی است از جمله: 1- پیوندهای دوستی را محکم و پایدار می کند.2- موجب آبادی سرزمین ها و طول عمر می گردد.3- موقعیت اجتماعی انسان را بهبود می بخشد.4- مشکلات و ناهمواری های زندگی را هموار می سازد.5- موجب نیل به درجات عالی می شود.6-حساب را آسان می کند.7- آمرزش گناهان.8-ورود به بهشت.
از آنجا كه عمر محدود است و فرصتها به فرموده حضرت علی(علیه السلام) همچون ابرهای گذران هستند، تنها، كسانی كه راه درست استفاده از آنها را بدانند میتوانند از خزانه زمان، درّهای گرانبها و رنگارنگی فراچنگ آورند، استفاده از فرصت ها راز اصلی رسیدن به قله کمال است.
در اسلام، ارزش عمر بستگی به ایمان، عمل صالح، بندگی خدا و اخلاق نیكو دارد. اگر كسی عـمـرش را در راه تـحصیل ایمان و معرفت، بندگی خدا و كسب اخلاق انسانی، صرف كند، از وقت خود خوب استفاده كرده و در این صورت، از ضرر و خسران در امان مانده و سعادتمند خواهد شد.
پیامبر اعظم «صلی الله علیه و آله» :«هر كس دری از خیر بر او گشودند، فرصت غنیمت شمارد كه نداند چه وقت بسته خواهد شد. مرتضی فرید تنکابنی، رهنمای انسانیت ،ص 510.
امام علی«علیه السلام» : دیروزت از دست رفته و فردایت مشكوك است و امروزت مغتنم. پس در بهره برداری از فرصت ممكن شتاب كن و از اطمینان كردن به روزگار بپرهیز».عبدالواحد بن محمد تمیمی آمدی، ص 318.
امام صادق«علیه السلام»:آنچه را از عمرت باقی مانده، دریاب و مگو فردا و پس فردا. بسیار كسان پیش از تو سرگرم آرزوها و امروز و فردا كردن ها گشتند و گرفتار اجل شدند و غفلت زده مردند.ترجمه الحیاه، ص 386.
وقت طلاست …
بین نماز عصر و صرف نهار که دو سه دقیقه طول می کشید تا سفره رو پهن کنن، امام خمینی قرآنش رو از جیبش بیرون می آورد و شروع به تلاوت می کرد……
چه خوش سراییده حافظ
قدر وقت ار نشناسد دل و کاری نکند
بس خجالت که از این حاصل اوقات بریم